ClayWaves logo
9926593988.jpg_exif1
9926593985.jpg_exif1
9926593987.jpg_exif1

"Fluistering van de Tijd"
("Le Murmure du Temps"/”Whispers of Time”)


Dit fascinerende keramieken kunstwerk belichaamt op subtiele wijze zowel het concept van fluistering als dat van tijd, verweven in een tastbare vorm.

De fluistering wordt verbeeld door het delicate, twijgachtige element dat uit de top van de vaas oprijst. Als een verstilde stem lijkt het te buigen en te bewegen, alsof het zachtjes geheimen uit het verleden in de lucht fluistert. Deze fragiele vorm contrasteert met de robuuste basis, als een zachte stem tegen de achtergrond van de geschiedenis.

De tijd is alom aanwezig in elk aspect van het werk. De verweerde textuur van de vaas spreekt van eeuwen die voorbij zijn gegaan, elk krasje en elke oneffenheid een stille getuige van verstreken momenten. De ronde vorm van de vaas zelf symboliseert de eeuwige cyclus van de tijd, zonder begin of einde.

De dunne, goudkleurige lijnen die het oppervlak dooraderen, doen denken aan de Japanse kintsugi-techniek. Ze vertellen een verhaal van tijd die wonden heelt en imperfecties transformeert tot iets kostbaars. Deze gouden 'fluisteringen' verbinden het verleden met het heden, en maken de passage van de tijd zichtbaar en waardevol.

Het onregelmatig gevormde 'deksel' bovenop de vaas lijkt op een versteend blad, een moment in de tijd dat voor eeuwig is vastgelegd. Het dient als een brug tussen de solide basis van het verleden en de delicate uitdrukking van het heden, vertegenwoordigd door het twijgje.

De kleur van het keramiek, in warme aardetinten, roept beelden op van vergane beschavingen en archeologische ontdekkingen. Het is alsof de tijd zelf deze tinten heeft aangebracht, elk jaar een nieuwe laag toevoegend aan het rijke palet.

In zijn geheel nodigt "Fluistering van de Tijd" de toeschouwer uit om stil te staan en te luisteren naar de zachte stem van de geschiedenis. Het werk fluistert verhalen van vergankelijkheid en duurzaamheid, van kwetsbaarheid en kracht. Elke curve, elke lijn, elke textuur is een stille getuige van de onophoudelijke stroom van de tijd, vastgelegd in een moment van artistieke expressie.

Dit kunstwerk is meer dan een object; het is een verstilde dialoog tussen verleden en heden. Het fluistert ons toe dat zelfs in de meest subtiele uitingen, de tijd zijn sporen nalaat, en dat in de stilte van contemplatie, we de zachte stem van de eeuwigheid kunnen horen.

"Maanmuze bij Schemering"

("Muse de la Lune au Crépuscule"/"Moon Muse at Dusk")


"Maanmuze bij Schemering" is een treffende titel voor dit keramische kunstwerk, die meerdere lagen van betekenis en visuele elementen omvat.

 

"Maanmuze" verwijst direct naar de opvallende, maansikkelvormige structuur bovenop het object. In de afbeeldingen zien we een gebogen, organische vorm die doet denken aan een wassende maan. Deze vorm lijkt te zweven boven het keramische vat, als een muze die inspiratie biedt - een hemels element dat de aardse klei bekroont.

"Bij Schemering" verwijst niet alleen naar een tijdstip, maar ook naar de aard van het object zelf. De donkere tint van de klei, zichtbaar in alle afbeeldingen, roept de essentie van de schemering op - dat moment tussen licht en donker. De oppervlaktetextuur van het keramiek, met zijn subtiele variaties in tint en de lichte glans, doet denken aan hoe het laatste daglicht speelt over een landschap bij valavond. De goudachtige accenten die hier en daar zichtbaar zijn op het object, vertegenwoordigen de laatste stralen zonlicht die de duisternis doorbreken, net zoals bij een echte schemering. Zo wordt het keramische werk zelf een belichaming van dat magische moment waarop dag overgaat in nacht.

Het keramische vat zelf heeft een ruwe, aardse textuur die doet denken aan een maanlandschap of verweerde steen. De grillige lijnen en patronen op het oppervlak van het vat lijken op maankraters of de schaduwen van een schemerig landschap. De goudkleurige accenten, zichtbaar in sommige afbeeldingen, suggereren het warme licht van een ondergaande zon of opkomende maan.

De combinatie van de aardse pot en de hemelse maanvorm creëert een balans tussen het wereldse en het etherische, wat past bij het concept van een muze - een bron van inspiratie die het alledaagse overstijgt. De titel, samen met het kunstwerk, roept een gevoel op van contemplatie en mysterie, passend bij het moment van schemering wanneer de dag overgaat in nacht en de maan zichtbaar wordt.

Deze naam vat de essentie van het kunstwerk samen: een aards object dat een hemels fenomeen eert, gehuld in de mysterieuze sfeer van de schemering. Het nodigt de kijker uit om te reflecteren op de verbinding tussen hemel en aarde, tussen het tastbare en het ongrijpbare, gesymboliseerd door dit unieke keramische werk.

9926593980.jpg_exif1
9926593983.jpg_exif1
9926593982.jpg_exif1
9926593989.jpg_exif1
9926593993.jpg_exif1
9926593992.jpg_exif1
9926593991.jpg_exif1

"Echo’s van Vergankelijkheid"

("Échos de l'Éphémère"/”Echoes of Impermanence”)

 

"Echo van Vergankelijkheid" is een naam die de essentie van dit keramieken kunstwerk op treffende wijze vangt. De titel nodigt de beschouwer uit om dieper na te denken over de aard van bestaan en de cyclische patronen van de natuur.

Het woord "Echo" roept beelden op van herhaling en resonantie. In de context van dit kunstwerk kunnen we dit interpreteren als de manier waarop de natuur zichzelf steeds opnieuw uitvindt, waarbij vormen en texturen door de tijd heen worden gerepliceerd en getransformeerd. De ruwe, verweerde oppervlakte van de vaas weerspiegelt de textuur van oude boomschors of door de tijd gevormde rotsformaties, als een echo van eeuwenoude natuurlijke processen.

"Vergankelijkheid" is een concept dat diep geworteld is in ons menselijk bestaan. In dit werk zien we de vergankelijkheid belichaamd in het fragiele blad en de verweerde tak die op de vaas rusten. Ze staan in schril contrast met de ogenschijnlijke duurzaamheid van het keramiek, waardoor een spanning ontstaat tussen het eeuwige en het voorbijgaande.

Dit kunstwerk doet denken aan de wabi-sabi filosofie uit Japan, die schoonheid vindt in imperfectie en vergankelijkheid. De verweerde texturen en de asymmetrische compositie weerspiegelen deze esthetiek, waarbij de natuurlijke processen van verval worden gevierd in plaats van vermeden.

"Echo van Vergankelijkheid" nodigt ons uit om de schoonheid te zien in de constante staat van flux waarin de natuur verkeert. Het werk fungeert als een meditatie over tijd, herinnering en de cyclus van leven en dood. Door de robuuste keramiek te combineren met de fragiele organische elementen, creëert de kunstenaar een dialoog tussen het blijvende en het voorbijgaande, tussen cultuur en natuur.

In een wereld die vaak geobsedeerd is door perfectie en permanentie, herinnert dit kunstwerk ons eraan dat er wijsheid en schoonheid schuilt in het accepteren van verandering en verval. Het is een stille getuige van de oneindige cycli van de natuur, een echo van de vergankelijkheid die inherent is aan al het leven, gevangen in een moment van keramische contemplatie.

“I am Mars”



In het keramische werk "I am Mars" vangen we een glimp op van een verre wereld, gevangen in aardse materie. Dit bolvormige object, donker als de kosmische leegte, vertelt het verhaal van onze fascinatie met de rode planeet.

De oppervlakte van het werk is een studie in contrasten en texturen. Diepe barsten en groeven doorkruisen het oppervlak, een directe verwijzing naar het imposante Valles Marineris op Mars. Deze 'Grand Canyon' van Mars, hier in miniatuur weergegeven, slingert zich over de bolling van het keramiek, en creëert een tactiele topografie die uitnodigt tot aanraking en contemplatie.

Rond de opening van het object schemert een subtiele gouden gloed. Deze delicate details roepen verschillende interpretaties op. Zijn het sporen van kostbare mineralen, verborgen in de Martiaanse bodem? Of misschien mysterieuze tekens, achtergelaten door een onbekende intelligentie? Deze ambiguïteit voegt een laag van mysterie en speculatie toe aan het werk, en weerspiegelt onze eeuwige nieuwsgierigheid naar mogelijke tekenen van leven op de rode planeet.

De donkere, bijna zwarte kleur van het object doet denken aan de diepe schaduwen in Martiaanse kraters, of aan de mysterieuze diepten van de ruimte zelf. Tegen deze achtergrond krijgen de subtiele kleurvariaties en texturen extra zeggingskracht, als een landschap dat langzaam vorm krijgt in het licht van een verre zon.

"I am Mars" is meer dan een representatie; het is een meditatie op onze relatie met de kosmos. In dit handgevormde object versmelten aardse ambacht en buitenaardse inspiratie. Het nodigt de kijker uit om na te denken over de grenzen van onze kennis, de reikwijdte van onze verbeelding, en de onweerstaanbare aantrekkingskracht van het onbekende.

Dit werk is een brug tussen werelden - een tastbaar stukje Mars, hier op aarde. Het toont hoe kunst de kloof tussen het bekende en het onbekende kan overbruggen, en hoe de menselijke creativiteit zich uitstrekt naar de sterren, zelfs als onze voeten stevig op de grond blijven staan.